تعداد صفحات : 27

چکیده : حمل و نقل يكي از مهمترين عوامل شكل دهنده جامعه مدرن امروزي است. نقش اساسي حمل و نقل در شكل گيري ساختار اقتصادي جوامع موجب شده كه همواره در بحث رشد اقتصادي نقش زيرساخت حمل و نقل مورد توجه قرار گيرد. اما در سال‌هاي اخير در كشورهاي توسعه يافته به دليل پيشرفت‌هاي تكنولوژيكي و تحولات ايجاد شده در زمينه‌هايي مانند: شيوه هاي جديد توليد و انبارداري، تجارت الكترونيك و توجه خاص به آثار خارجي اين زيرساخت به ويژه در محيط زيست، موجب گسترش ديدگاه جديدي مبني بر كمرنگ تر شدن رابطه سرمايه‌گذاري در اين زيرساخت و رشد اقتصادي در بين اقتصاددانان شده است. اما به نظر نمي‌رسد اين ديدگاه در كشورهاي در حال توسعه كه اين زيرساخت در آنها گسترش كافي نيافته صحت داشته باشد. هدف از اين پژوهش مطالعه اثر سرمايه‌گذاري دولت در زير ساخت حمل و نقل بر سرمايه‌گذاري بخش خصوصي و رشد اقتصادي ايران مي‌باشد. در اين راستا دو مدل براي سرمايه‌گذاري بخش خصوصي و رشد اقتصادي تبيين شده است. چارچوب دو مدل فوق بر اساس الگوي نئوكلاسيك سرمايه‌گذاري و رشد مي‌باشد. دو مدل مذكور در دوره زماني 1338 تا 1382 برآورد گرديد. در تخمين مدل سرمايه‌گذاري از روش متغير ابزاري و در مدل رشد از روش OLS استفاده شد. نتايج برآورد مدل‌هاي مذكور نشان مي‌دهد، رابطه قوي بين سرمايه‌گذاري در زيرساخت حمل و نقل و سرمايه‌گذاري بخش خصوصي وجود دارد. كشش مثبت بدست آمده براي سرمايه‌گذاري در حمل و نقل و رشد اقتصادي نشان مي‌دهد سرمايه‌گذاري در اين زيرساخت اثر مثبت و معناداري بر رشد اقتصادي كشور دارد. با توجه به نقش حمل و نقل جاده‌اي در حمل و نقل و اقتصاد كشور، اثر سرمايه‌گذاري دولت در حمل و نقل جاده‌اي بر سرمايه‌گذاري بخش خصوصي و رشد اقتصادي به صورت جداگانه نيز بررسي گرديد. نتايج حاصله در دو مدل رشد و سرمايه‌گذاري، حاكي از بزرگتر بودن ضرايب سرمايه گذاري دولت در حمل و نقل جاده اي از سرمايه‌گذاري دولت در زيرساخت حمل و نقل است. بر اساس نتايج بدست آمده، افزايش سرمايه‌گذاري دولت در زيرساخت حمل و نقل به خصوص زير بخش جاده‌اي قابل توصيه مي‌باشد...